Standard organizacyjny teleporady w POZ Medycyna Grabieniec
Czego szukasz?
Barbiturany w moczu
Barbiturany są to środki nasenne.
Substancja aktywna: pochodne kwasu barbiturowego, odkrytego w 1863 r.. Od tego czasu przeprowadzono z kwasu barbiturowego syntezę około 2.500 barbituranów, z których prawie 50 było wykorzystywanych w celach klinicznych i produkowanych przez zakłady farmaceutyczne na bardzo dużą skalę.
Niektóre środki z tej grupy: Cyclobarbital, Luminal.
Zastosowanie w medycynie
Barbiturany to leki stosowane w lecznictwie między innymi w bezsenności i padaczce. Medycyna sięga jednak po nie coraz rzadziej, właśnie ze względu na niebezpieczeństwo uzależnienia.
Działanie fizjologiczne
Środki te wykazują bardzo silne działanie depresyjne - tłumienie aktywności ośrodkowego układu nerwowego.
Małe dawki barbituranów powodują:
- przyjemne stany relaksacji, podobne do sennego marzenia.
Większe dawki barbituranów wywołują:
- przyćmienie świadomości
- pogorszenia zdolności dokonywania oceny
- silną senność
-zlewanie się mowy
- utratę koordynacji ruchów
- czasami mogą spowodować reakcje paradoksalne i prowadzić do krótkotrwałego pobudzenia.
Barbiturany mają szczególne działanie w połączeniu z alkoholem i w ten sposób są bardzo często nadużywane. Alkohol wzmacnia działanie barbituranów. Z uwagi na depresyjny wpływ na ośrodek oddechowy i długi czas wydalania z organizmu - barbiturany są szczególnie groźne w przypadku ich przedawkowania.
Właściwości uzależniające
Używanie barbituranów prowadzi do powstania zależności psychicznej i bardzo silnej zależności fizycznej.
Powodują wzrost tolerancji organizmu.
Objawy odstawienia są szczególnie silne - charakteryzują się:
niepokojem
lękiem
drżeniem mięśni
W zależności od rodzaju stosowanych barbituranów (krótko- lub długodziałających) objawy odstawienia mogą pojawić się od 1 do 10 dni po zakończeniu ich używania.
Przy bardzo silnym uzależnieniu w okresie odstawienia może pojawić się delirium wraz z majaczeniem.
Nagłe odstawienie może grozić nawet śmiercią. Mechanizm powstawania tak silnej zależności jest prosty: kiedy środek działa - aktywność neuronów pozostaje stłumiona; kiedy zostanie odstawiony - neurony stają się nadpobudliwe.
Wieloletnie przyjmowanie tych środków prowadzi do zaburzeń neurologicznych, hormonalnych, układu krążenia i oddechowego oraz psychicznych, łącznie z zespołem otępiennym.
Zewnętrzne oznaki używania barbituranów:
- zmniejszenie aktywności życiowej
- senność
- bełkotliwa mowa
- wygląd jak po spożyciu alkoholu
- wymioty.
Na co należy zwrócić uwagę w otoczenu:
- tabletki
- drażetki różnych kolorów
- opakowania po nich.
Szczególne zagrożenia i niebezpieczeństwa
- halucynacje
- okresowe psychozy
- anemia
- bezsenność
- skłonności samobójcze
- śmierć z przedawkowania lub nagłego odstawienia środków.
BENZODIAZEPINY
Syntezę benzodiazepin przeprowadzono po raz pierwszy w roku 1950, następnie zsyntetyzowano całą grupę tego typu leków uspokajających.
Obecnie dla celów klinicznych wykorzystuje się na świecie około kilkunastu rodzajów benzodiazepin, których podstawową właściwością jest działanie przeciwlękowe i uspokajające, co doprowadza do stanu zobojętnienia na przykre doznania.
Niektóre środki z tej grupy: Relanium, Oxazepam, Nitrazepam.
Leki zawierające benzodiazepiny są prawdopodobnie najczęściej zapisywanymi środkami psychoaktywnymi przez lekarzy na całym świecie.
Benzodiazepiny (np. Relanium) charakteryzuje działanie uspokajające, przeciwlękowe, nasenne i przeciwdrgawkowe.
Efekty wywoływane przez środki z grupy benzodiazepin są podobne do tych, które wywołują barbiturany, mimo że mechanizm ich działania jest zupełnie inny - bardziej przypominający ten, w jaki sposób działają na system nerwowy opiaty - wiążą się ze specyficznymi receptorami w układzie nerwowym człowieka.
Właściwości uzależniające benzodiazepin:
Generalnie uważa się, że środki z grupy benzodiazepin są o wiele bezpieczniejsze niż barbiturany. A jednak i one wywołują, oprócz uzależnienia psychicznego, powstanie zależności fizycznej i rozwój tolerancji.
Zespół abstynencyjny, wywołany odstawieniem benzodiazepin ma zdecydowanie łagodniejszy przebieg niż w przypadku barbituranów.
Zewnętrzne oznaki używania
- zmniejszenie aktywności życiowej
- senność
- bełkotliwa mowa.
Na co należy zwrócić uwagę
- tabletki
- drażetki różnych kolorów
- opakowania po nich.
Nazwy slangowe benzodiazepin: dorota, dorotka, efka, erki, pestki, piguły, rolki, ziomki.
Śmierć z powodu przypadkowego przedawkowania benzodiazepin należy do rzadkości (do zatrzymania oddechu i akcji serca może dojść po szybkim przyjęciu środka - na przykład drogą dożylnej iniekcji).
Również tutaj ryzyko przedawkowania zwiększa się, jeżeli beznodiazepiny przyjmowane są z innymi depresantami (np. alkohol).