Standard organizacyjny teleporady w POZ Medycyna Grabieniec

Czego szukasz?

Retikulocyty

Retikulocyty są to niedojrzałe postacie krwinek czerwonych, powstałe z erytroblastów w procesie erytropoezy. Są one przedostatnią formą różnicowania się krwinek czerwonych z zachowaną pozostałością jądra w postaci siateczki zasadochłonnej (pozostałość rybonukleoprotein). Z retikulocytów powstają erytrocyty - dojrzałe krwinki czerwone.
     
     Ilość retikulocytów we krwi (z ang. Rets) pokazuje, z jaką szybkością szpik kostny produkuje nowe erytrocyty.
     Inaczej mówiąc liczba retikulocytów pozwala na ocenę aktywności erytropoetycznej szpiku. Wysoki poziom retikulocytów wskazuje na szybkie odnawianie się krwinek czerwonych w szpiku, np. po krwotoku, w okresie leczenia niedokrwistości z niedoboru żelaza, niedokrwistości hemolitycznej czyli powstałej w skutek gwałtownego rozpadu krwinek czerwonych.
      Badanie liczby retikulocytów ma znaczenie w diagnostyce różnicowej niedokrwistości. Wzrost liczby retikulocytów występuje w niedokrwistości hemolitycznej i pokrwotocznej. Spadek ich poziomu odnotowujemy w niedokrwistościach aplastycznych i z niedoboru vit. B12. 
      Wartości objętości krwinek niższe niż 70 fl są charakterystyczne dla niedoboru żelaza. Wyższe niż 110 fl mogą świadczyć o niedokrwistości z niedoboru witaminy B12 lub kwasu foliowego.
     
     Do badania wykorzystuje się krew pełną pobraną na antykoagulant EDTA.