Poziom białka całkowitego zależy od dwóch głównych frakcji białkowych albumin i globulin i stanowi wypadkową procesów ich syntezy i degradacji. Stężenie białka w surowicy krwi zależne jest m.in. od jego podaży w pokarmach, biosyntezy białka w wątrobie oraz przez limfocyty, a także od utraty białka przez nerki, przewód pokarmowy, skórę ( złuszczanie, oparzenia), oraz intensywności procesów katabolicznych. Wzrost poziomu białka całkowitego odnotowujemy m.in. w stanach zapalnych czy chorobach rozrostowych układu chłonnego, jego spadek m.in. w przypadku niedoborów białka w diecie, chorobach wątroby i przewodu pokarmowego, chorobach nerek, chorobach nowotworowych.