Grypa
Jesienna i zimowa pogoda sprzyja infekcjom dróg oddechowych. Jedną z nich jest grypa, ostra choroba zakaźna wywoływana przez wirusy. Zmienność antygenowa szczepów wirusa powoduje, że na grypę można chorować nawet co rok.
Zakażenie następuje drogą kropelkową, więc choroba łatwo się szerzy. Może przybrać nawet charakter epidemii, a wtedy w krótkim czasie choruje bardzo duża liczba ludzi. Okres wylęgania grypy wynosi 18-36 godz. Sama choroba zaczyna się nagle. Występują dreszcze i uczucie zimna, chory czuje się rozbity, ma bóle kostno-mięśniowe i wysoką gorączkę dochodzącą do 39-40oC. Dodatkowo może wystąpić ból gardła, suchy kaszel, bóle w klatce piersiowej, niekiedy również krwawienia z nosa i bóle brzucha. Gorączka utrzymuje się od 2 do 7 dni. Objawy ustępują z reguły wraz z gorączką, ale uczucie osłabienia może trwać jeszcze przeszło tydzień.
Po grypie zdarzają się powikłania. Najczęstszym jest zapalenie płuc, rzadziej może się zdarzyć: niewydolność krążenia, zaburzenia rytmu serca, zapalenie mięśnia sercowego oraz zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych i mózgu. U osób chorujących na cukrzycę, przewlekłe choroby układu krążenia i układu oddechowego może dojść do zaostrzenia tych dolegliwości.
Rozpoznanie grypy na podstawie objawów w okresie epidemii jest łatwe. Gdy zachorowania występują sporadycznie same objawy nie wystarczają do ustalenia diagnozy. Pomocne są wtedy badania laboratoryjne krwi.
Lecząc grypę należy bezwzględnie leżeć w łóżku przez kilka dni, należy podawać witaminę C, polpirynę i leki przeciwkaszlowe. Na przebieg grypy niepowikłanej antybiotyki nie mają wpływu. W momencie wystąpienia powikłań wskazane jest leczenie szpitalne.
Aby ustrzec się zakażenia grypą w okresie epidemii należy wystrzegać się skupisk ludzkich i przestrzegać zasad higieny.
Bardzo dobrą formą ochrony przed zachorowaniem na grypę są szczepienia przeciw grypie (ponawiane każdej jesieni z uwagi na coroczną zmienność antygenową wirusów grypy). Zalecane są one szczególnie osobom starszym i małym dzieciom. Ale oczywiście każdy może się zaszczepić.
Grupy ludzi podwyższonego ryzyka zachorowania na grypę: 1. Osoby w wieku 50 lat i więcej.
2. Pensjonariusze domów pomocy społecznej oraz innych ośrodków opieki zdrowotnej, w których przebywają przewlekle chorzy, bez względu na wiek.
3. Dorośli i dzieci chorzy na przewlekłe choroby układu krążenia oraz oddechowego, łącznie z astmą.
4. Dorośli i dzieci często przebywający w ostatnim roku w szpitalach z powodu chorób metabolicznych (w tym cukrzycy), niewydolności nerek, hemoglobinopatii lub niedoborów odporności (również związanych z leczeniem immunosupresyjnym).
5. Dzieci i młodzież przewlekle leczona kwasem acetylosalicylowym, ponieważ zwiększa to u nich ryzyko wystąpienia zespołu Rey`a w razie zachorowania na grypę.
6. Kobiety, które będą w czasie najbliższego sezonu epidemicznego grypy będą w II lub III trymestrze ciąży. Jednak kobiecie ciężarnej można podać szczepionkę jedynie w przypadku, gdy istnieją wyraźne wskazania do uodpornienia ze względu na możliwość zakażenia.
Przeciwwskazaniami do szczepienia przeciwko grypie są: aktualnie trwająca infekcja lub uczulenie na składniki szczepionki:białko kurze, tiomersal, formaldehyd, siarczan gentamycyny lub dezoksycholan sodu.
Przeczytaj rownież:
Przeziębienie zaczyna się od kataru Jak odróżnić grypę od przeziębienia? Ptasia grypa
lek. med. Ewa Pakuła #12322#